“My mouth will speak the praise of the Lord,and let all flesh bless his holy name forever and ever.” Psalm 145:21
If we are expressive about our praises to God, people around us will be encouraged to bless His name. They may be strangers to grace, but through our lives, they may acknowledge the goodness of God and bless His holy name as well.
Our goal is to make unbelievers praise the name of the Lord. And this will only happen if they see the manifestation of God’s graces in us like if we exhibit the fruits… continue reading..
Sa Krus ay ipinakita ang kahalagahan ng kaluluwa ng isang tao. Sinabi ni Hesus “Sapagka’t anong ibibigay ng tao na katumbas sa kaniyang buhay? (Mark 8:37) Si Kristo ay napako sa Krus upang iligtas ang ating imortal na kaluluwa. Sinuman na manampalataya kay Kristo bilang Panginoon at Tagapagligtas ay makakatakas sa galit ng Diyos.
Mahalaga rin ang katawan at marami pa sa buhay natin ang mahalaga. Subali’t ang mga ito ay nawawala, nasisira o naluluma. Sa ating kamatayan, iiwanan din natin ito. Subalit ang kaluluwa ay hindi mamamatay. Ito ay magpasawalang hanggan.
Ito ang itinuturo ng Krus ni Kristo. Siya ay dumating sa lupa hindi… continue reading..
Psalm 145: 4 “One generation shall commend your works to another, and shall declare your mighty acts.”
This verse tells us that Christians have a compelling obligation to let the next generation know the Lord. We need to tell of His wondrous work and His mighty power to save.
We should saturate the young minds with biblical truths and a deeper knowledge of God so that they will do the same to the generations after them when they grow old.
Ano pa hahanapin ng bayan ng Diyos? Tayo ay nakatanggap ng Kanyang hindi masukat na pagmamahal. Mula pa ng hindi maarok na simula ay inibig na tayo ng Diyos. Walang mabuti o ni katiting man na kagandahan sa atin, subalit tayo ay kinalugdan ng Diyos. Isinugo Niya ang Kanyang Anak, si Kristo-Hesus upang magbayad ng ating mga kasalanan. At sa malupit na kamatayan sa Krus, iniaalay Niya ang Kanyang buhay upang tayong marumi at hindi karapat-dapat ay mailapit muli sa Diyos, at maging karapat-dapat na mamamayan ng Langit.
Disenyo ng Dios na ang tao ay manirahan sa isang magandang halamanan. Nang pinili ng taong magkasala, kinailangang bungkalin niya ang lupa at sa kanyang pawis ay pagyamanin ito. Ngunit sa sandaling magpabaya, sari-saring damo, kulisap at hayop ang titira dito, hanggang sa ito’y unti-unting sakupin ng damuhan.
Ganyan ang larawan ng puso ng isang Kristiano. Kung hindi maging maingat at masipag na linangin ang puso sa kabanalan, ay maaaring tubuan ng binhi ng masama at kainin ng kamunduhan.
Hindi natural na gustuhin ng tao ang mga bagay na patungkol sa Dios. Ang hilig ng kanyang puso… continue reading..
Sa Lumang Tipan, ang mga pari ay nag-aalay ng handog at nagsusunog ng insenso tuwing umaga sa templo ng Panginoon. Ang mga mang-aawit naman ay nagpapa-salamat din sa Dios tuwing umaga. Malimit ding mabanggit sa Mga Awit ang pag-aalay ng papuri sa Dios sa umaga. Bilang bayan ng Dios, marapat lamang na simulan natin ang ating araw sa paglapit sa ating butihing Dios ng may pagpupuri at pagpapasalamat.
Sapagkat sa bawat pag-gising, panibagong lakas ang bigay ng Dios. Nakatulog tayo ng mahimbing, gayong ang iba ay sa lansangan at maruming sulok nagpalipas ng gabi. Ligtas tayo sa panganib ng digmaan, kalamidad at… continue reading..
Ikaw ang pinakamaganda o pinakamakisig na nilalang sa lupa. Nakabihis ka ng pinakamamahaling kasuotan. Nakatira ka sa isang mala-palasyong tahanan at sa garahe, naroon ang iyong koleksyon ng mamahaling sasakyan. Natitikman mo ang lahat ng kasaganaan na mayroon sa mundo. Ngunit kung lahat man ng kayamanan sa mundo ay sa iyo, maaari mo bang tumbasan ang halaga ng iyong kaluluwa? Ang sabi ni Hesus “Sapagka’t anong ibibigay ng tao na katumbas sa kaniyang kaluluwa?” (Markos 8:37).
Bakit namatay si Hesus? Namatay Siya hindi upang bigyan tayo ng maginhawang buhay, o magsimula ng repormasyon sa lupa, kundi iligtas ang ating mga kaluluwa. Ang kaluluwa ang pinakamahalaga sa… continue reading..
Ruth 2:17 “And she gleaned in the field until the evening, and beat out what she had gleaned. And it was about an ephah of barley.“
See the industry of Ruth. She gleaned in the field until the evening. She worked with all diligence, seizing the daylight. She saw the value of work and maximized her opportunity to gather grains in the field of Boaz. What she gathered until evening, she beat, and it amounted to an ephah of barley. We can see the thoroughness of her work. It is not enough to be diligent in one’s labor. There must be good closure to any… continue reading..
Psalm 130: 7-8 ” O Israel, hope in the Lord! For with the Lord there is steadfast love, and with him is plentiful redemption, And he will redeem Israel from all his iniquities.”
The Israel mentioned in this verse refers to the True Israel of God, the believers. What great blessing that our hope is in the Lord, the Maker of heaven and earth, the all-powerful, majestic, and awesome God. This hope is not a disposition that good things may come but a confident certainty that good things will come to His people…. continue reading..
“Wait for the Lord, my soul waits, and in His Word I hope; my soul waits for the Lord more than the watchmen for the morning, more than watchmen for the morning.” Psalm 130:5-6
Waiting is part of our Christian life. The Lord wants us to wait. It is not because He wants us to suffer longer, but to refine us and learn more from an unpleasant experience. It is comparable to making a gelatin dessert. When cooked, we have to wait a bit longer for the Jello to set; then, we can eat it. If we do not wait, we will… continue reading..